Niet elke leuk idee moet een boek worden. Zo ver sta ik nu wel. Vooral omdat mijn hoofd gekweld wordt door de meest uiteenlopende ideeën. Het kaf van het koren scheiden is moeilijk en vraagt tijd.
Soms heeft het een lamleggend effect op mij. Me smijten op ideeën, zoals vroeger, durf ik niet meer. Het zou wel eens een slecht idee kunnen zijn. Of erger nog: een matig.
Toch voel ik dat ook te veel voorzichtigheid niet deugt. Dus heb ik een enthousiasmedoserende machine bedacht waarin ik ideeën stop om ze er pas later weer uit te halen. Hebben ze het overleefd, dan mogen ze naar de volgende ronde. Vroeger heette zo’n machine gewoon schetsboek, maar nu probeer ik mezelf ernstiger te nemen.
Soms smijt ik me nog hoor, zonder wachten, zonder kijken. Machines zijn niet feilloos, en dat is maar goed ook.
Avondrood
