De laatste dagen lijk ik voortdurend vast te lopen.
Ik doe wat ik moet doen, maar ik doe het niet goed. Vreemd genoeg lijkt dat niet veel gevolgen te hebben.
Het geeft me weinig voldoening.
Ik snak naar tijd om me vast te bijten in een groot project.
Een week of zo, stoppen met het verzamelen van kwartiertjes en me gewoon op één ding focussen.
Waarom lijkt dat zo moeilijk?
Misschien omdat er altijd wel wat tussen zal komen.
Eten maken, in de tuin werken, vrienden bezoeken, en mijn kinderen.
Dingen die ik echt graag doe, maar die ik soms even zou willen lossen.
Waarom lijkt dat zo moeilijk?
