Zie ons hier zwemmen in het water
terwijl we al verdronken zijn
ons hoofd dat liever zweeft in later
ook al is het nu ook fijn
Zie ons hier vliegen door de straten
de vleugels stram, als dunne armen
het hoofd gebogen, benen stijf
Kunnen we dit leven wel omarmen
met de begrenzing van dit lijf
Hinken we in een smalle slinger
gebonden door beperkte tijd
zonder te kijken naar de wegen,
want enkel het einde is zekerheid
Zoals de vacht die we verloren
die je dan door brokaat verving
terwijl een mens zo lang kan drijven
op niet meer dan verwondering
Avondrood
