Wat een ontdekking dit jaar, die van de eetbare eikel.
Nog niet zo lang geleden, in de herfst, ontdekten we dat (en hoe) je eikels kan eten.
We maakten er meel van voor pannenkoeken en wafels (dat stukje kan je hier lezen).Sindsdien staat dit met grote regelmaat op ons menu, en de eikelvoorraad blijkt haast onuitputtelijk, want al die tijd bleven we eikels rapen en die bleken altijd nog heel goed te zijn. Tijdens deze paasperiode raapten wij trouwens geen eieren maar wel eikels. Die hebben vaak al scheuten, maar dat maakt ze niet minder lekker.
Nu er ook daslook in de tuin staat, wou ik graag pesto maken. Liefst een goede voorraad om dan te wecken. Omdat noten duur zijn, en we doorheen de voorraad okkernoten uit de tuin zitten, bedacht ik dat het goed zou zijn om de noten te vervangen door eikels. Die hebben ook een nootachtige smaak, dus waarom niet?
Het eerste probeersel was lekker, maar nog niet optimaal. Dit maakte ik met eikel, daslook, olijfolie en zout. Niet slecht, maar iets te scherp van smaak. Vandaag verbeterde ik het recept door er brandnetel aan toe te voegen. De smaak van brandnetel past heel goed met het zoutere.
Voor het eerst experimenteerde ik ook met wecken. Omdat het maar om een vrij kleine hoeveelheid ging, deed ik dat niet in de weckketel maar in een gewone kookpot. Hoe het met de houdbaarheid zit, is nog een beetje afwachten, maar ik heb alvast voldoening aan die experimenten.
We aten buiten, tussen al die verschillende jonge planten, de avondzon op ons gezicht. Nooit gedacht dat ik van zoiets zo zou genieten. Maar kijk, genieten is het wel.
