De avond valt niet, hij vleit zich rond me. Vermomd als ganzendons, als de vlammen in de kachel en het glas rode wijn.
Was de ochtend me al lief, de avond is me liever.
Avond vraagt geen aandacht, hij toont de dag: voordien en daarna.
Op een avond mag je liggen. Je mag de tranen huilen die je overdag niet mag.
De avond gaat niet over, onzichtbaar verandert hij in nacht. Sluit gordijnen, brengt een glas water, geeft een kruisje of een zoen. En trekt zich toe.
Avondrood
