Hoe 80 graden we vaak lopen
te moe om gewoon recht te staan
De vele woorden die verdrieten
en dat die nooit echt overgaan
Wat zijn we maar papieren bootjes
die zinken als de regen komt
een hand die zoekt naar andere handen
maar zich toch om een balpen kromt
Om maar een beetje voor te leven
of schaduw van een tijd te zijn
Ons leven is dat afscheid nemen,
van heel groot groeien naar weer klein
Avondrood
