Een wafelijzer kopen behoorde niet tot de plannen, wafels bakken wel.
Ik struinde het internet af op zoek naar manieren om wafels te bakken zonder wafelijzer. Zonder oven ook, want dat hebben we ook niet. Vervolgend experimenteerde ik met wafeldeeg in de pan, met inkervingen en afdrukken maken in het deeg. Best lekker maar het leek nergens op, en zeker niet op een wafel.
En dus kocht ik toch een wafelijzer, een kleintje, zo voelde ik me minder schuldig over de aankoop.
Voor het eerst in mijn leven bakte ik wafels voor mijn (volwassen) kinderen. Ze smulden ervan en ineens wist ik hoe het voelt om dat soort van moeder te zijn. Best goed eigenlijk… had ik dat nu eens eerder ontdekt.
Vandaag ging ik aan het experimenteren. Er waren veel aardappelen en ik maakte een beslag met geprakte aardappelen, bloem en ei. Ik brandde enkele keren mijn vingers, want het mengsel kleeft meer dan gewoon wafeldeeg, maar alles kwam goed. Zoals dat altijd gaat. Niet in het echte leven, maar wel bij iets banaals als wafels bakken.
