Er is spanning voelbaar rondom mij, ik merk het aan alles, zelfs aan mezelf.
Ik merkte het zo-even in de winkel, er was weinig volk. Het is een kleine buurtwinkel, echt veel volk is er nooit, daarom ga ik er graag. En omdat ze er andere dingen verkopen dan in grote winkels (veel noten, Turkse zoetigheden, blikken met letters die ik niet kan lezen maar die erg mooi zijn), en vooral omdat de man van de winkel heel erg vriendelijk is. Maar ook hij lijkt zich zorgen te maken.
Ik denk dat de hoge energieprijzen en de stijgende prijzen in winkels er echt in hakken. Zelfs wanneer je het geluk hebt om nog alles te kunnen kopen, voel je schrik dat het snel niet meer zal lukken. En dat we niet weten hoe het allemaal zal evolueren.
Warmte is een schaars goed. Ook ik ben het nu gewoon om binnen mijn kamerjas over mijn kleren te dragen. Natuurlijk, het heet niet voor niets een kamerjas, en vroeger was het ook niet anders. We werden verwend door de jaren heen, hoog tijd om weer wakker geschopt te worden.
Toch is er een verschil tussen zuinig zijn omdat je weet dat je het met je houtvoorraad of voorraad steenkool een hele winter moet doen, en zuinig zijn omdat je er geen idee van hebt wat ons allemaal boven het hoofd hangt.
Er is spanning voelbaar in mij, ik merk het aan alles, vooral aan de wereld rondom.
