Zelfs de bloemen op mijn jurk verwelkten
nu de zomer afscheid riep
En we huilden toen ze wegliep
de zon bedwelmt en houdt van schijn
maar het is niet alsof we lachen
nu we niet meer treurend zijn
Nachten die nu zwaarder wegen
langer zijn en daglicht smoren
en ik hou je handen vast maar
het is te donker om je hart te horen
Toch, begraaf me in je bladgoud
gulle herfst die ons dat schenkt
krul mijn rug op in je armen
oktober is warmer dan je denkt

Share and Enjoy