Opnieuw worden de maatregelen verstrengd, opnieuw worden workshops geannuleerd. Opnieuw proberen we ons heruit te vinden. De mens is een flexibel wezen, geef hem een bocht en hij wringt zich erin.
Dat is goed, en dat is eng.
Want horen we onze dromen niet na te streven in plaats van de opties die overblijven in de ingewikkelde en steeds veranderende regelgeving te laten passen?
Ik weet het niet… Natuurlijk weet ik het niet, niemand weet het.
Ik doe mijn best maar, ik probeer de bochten in de richting van mijn dromen te leiden. Of in ieder geval, er niet te ver van af te wijken. Mijn zicht wordt belemmerd door de kromming, dat geef ik toe. Maar ik doe mijn best.
