Soms word ik wakker met een bed gevuld met zinnetjes. Te licht om bij elkaar te borstelen, ze waaien weg als stofdeeltjes en blijven dan door de kamer dansen tot er muziek bij komt. Vanochtend was het zo’n wakker worden, tegen de middag was het een liedje geworden dat ik aan enkele van mijn oudere schilderijen kleefde. Ieder ruimt op op zijn manier.
Avondrood
