Sliepen we schoon, strak opgemaakt
in veel te grote bedden
waarin een kind zijn droom verliest
zo uitgeblust volwassen wordt
vermoeid, onzichtbaar dorstig
en stilaan ongelovig ook
dat al die vogels levend zijn
geen stippels in de lucht
Maar nu we elkaar wakker strelen
wachten we op elkaar
gaan samen naar hoe later was
verlaten zware kamerdeuren
om te gaan slapen in het gras
