Loop ik
gevangen in mijn kleren
tot ik reikhalzend uitkijk
naar een land nog ver verscholen
dat opduikt in de mist
Ook ik ben nu de herfst in mij
alleen onder de grond
gewikkeld in mijn ongeduld
verlangend naar wat komt
Als zaad dat er alleen maar is
om wat het worden kan
De druiven die gekneusd gaan gisten
tot het morgen alweer later is,
dan drinken wij er samen van
