De tuin is weer zo kaal nu
aardappels in kratten liggen
Wij samen aan het keukenraam
De tuin is weer zo kaal, zeg jij
Ik voel je eenzaamheid
Maar wij doen zeepsop bij de wijn
beleven afwassen als spreken
snijden een week in dagelijksheid
al zijn de messen nog wat vuil
Jij wast ze, en ik droog ze af
als luisteren en praten
Het zijn geen tranen in de kuip
het is maar afwaswater
Ik voel de handdoek nu nog nat
en ik mis het kale van de tuin
van toen ik jou nog had
