Uit bed gestapt voel je de wolken
die tranen al bij het ontbijt
je koffie zout en waterig
rondom je draait de wereld
en buitelt zot van vrolijkheid
En in de trein bewegen monden
te dicht tegen je oren
maar jij hoort niets
alleen je monsters
het andere gaat verloren
Na zo’n dag van missen
van overlopen en verkeerd verstaan
komt de nacht en is die dag
gewoon voorgoed gedaan
De nacht brengt dan weer zonnig zijn
waarin geen monsters leven
Die rotdag wordt in eerlijkheid
aan iemand anders
doorgegeven
