Muziek is een taal die iedereen begrijpt. Ik spreek ze maar een beetje, en op mijn eigen manier, maar ik geniet er zo van. Ik leer het mezelf aan door er gewoon dagelijks mee bezig te zijn, anders te gaan luisteren, gericht te zoeken. Ook door via muziek contact te maken met mijn gevoel.
Omdat ik een grote voldoening haal uit het scheppende, begon ik al snel met het zelf maken van liedjes. En omdat muziek zomaar kan wegvliegen, maak ik regelmatig een opname.
Het is vakantie. Nu ik enkele weken geen workshops geef, werk ik in de voormiddag aan een nieuw boek. Namiddag maken we een uitstap met het gezin, of doe ik iets alleen .
Gisteren wou ik graag iets maken, zoals taart of confituur. Maar er is altijd iets dat me van dat soort experimenten weerhoudt. Iets als zelfkennis.
Toen ik plaatsnam aan de piano en wat melodietjes uit mijn vingers liet vloeien, bedacht ik dat het wel fijn zou zijn om een soort DIY-cd’tje te maken. Om zo een eigen wereldje te scheppen met muziek. Iets dat ik kan doorgeven, net zoals zelfgemaakte confituur.
Tijdens het samenstellen, benoemen, branden en labelen behield ik het confituur-gevoel.
Liedjes die tijd namen om te rijpen, net als bessen. Het volgen van een soort recept, proeven, aanpassen en opnieuw proeven.
En zoals dat gaat met huisgemaakte confituur, zal ik er ook anderen van laten proeven. Benieuwd naar de reacties!
