Veel leeftijdsgenoten kregen Leonard Cohen via de navelstreng naar binnen. Bij mij was dat niet zo, mijn moeder sprak minder Engels dan Louis De Funès en luisterde niet naar wat ze niet verstond.
Als tiener kwam ik de liedjes van Cohen wel tegen, maar ik nam er geen tijd voor. Cohen was toen al oud in mijn ogen. Nu ik zelf ouder ben in mijn ogen luister ik er wel naar.
Zijn liedjes zijn nooit zo ingewikkeld, wel vrij lang en volgens een vast patroon. Als een warme sjaal.
Avondrood
