Soms ga ik op de rand van een bad met eerder geschreven verhalen zitten. Dan doop ik er alleen mijn voeten in, om mijn handen vrij en droog te houden. En als ik er dan met mijn tenen een verhaal uit pluk om het te lezen, realiseer ik me wel eens dat wat ik schrijf niet altijd erg duidelijk is. Daarom zal ik nu en dan iets posten dat ik al even geleden maakte, maar dan met een woordje uitleg bij.
Dit filmpje hoort bij het verhaal “Wat we zijn (en wie, dat ook)” uit de bundel “Achter gordijnen fluistert het zacht” (gratis te downloaden bij “boeken”).
Het is de bewerking van een legende over een spookachtige verschijning in Hamal, maar voor mij werd dit een verhaal over transseksualiteit, geschreven vanuit het perspectief van een nylonkous.
Inderdaad ja, soms is een woordje uitleg wel op zijn plaats…
