Drukte en drukke tijden vragen om druktechnieken.
Er is weinig dat zoveel rust biedt als het ambachtelijke van koperplaatjes, zuren en een grote pers. Maar bij gebrek aan zowel koperplaatjes, als zuren, als die pers, doe ik het met glanzend karton, een etsnaald en een lege wijnfles.
Etsen is diepdruk, dat wil zeggen dat je ervoor zorgt dat je tekening gegraveerd wordt in een plaatje van metaal (dit doe je met zuren of rechtstreeks met een etsnaald – dan heet het werk een “droge naald”). Door op de juiste manier in te inkten wrijf je de drukinkt in de groeven en bij het drukken wordt de inkt er uit geduwd waardoor een lijntekening ontstaat. Deze kan je meerdere keren afdrukken, wat de mogelijkheid geeft om te experimenteren. En dus eventueel bij te werken, bijvoorbeeld met aquarel.
Zelf gebruik ik een glanzend karton waarin ik mijn tekening kras. Ik inkt in, zoals ik het meer dan twintig jaar geleden geleerd heb. Dan leg ik er een nat blad papier op en ik maak een afdruk. Dit doe ik met een wijnfles, die ik als een soort deegrol gebruik en waar ik ook mijn volle 58 kilo op uitspeel.
Het is allemaal heel ambachtelijk en je wordt er smerig van. Maar om het met Marlene Dumas te zeggen: “I paint because I’m a dirty woman”, en voor drukken la même chose.
Via dit linkje kan je nog enkele afdrukken bekijken:http://sandrineillustreert.blogspot.be/
