Zet je tanden in mijn woorden
neem me in je wereld mee
drinken samen wij de nacht in
mantel ons in dit café
Zocht ik vaker naar vermomming
dwaalde af in poëzie
aandrift om te impliceren
wat ik in de wereld zie
Hier bij jou draait alles trager
hou ik zo van dit gevoel
hou ik het daarom ook grager
rond twee glazen op een stoel
Neem mijn onrust in je handen
maak me deel uit van je zicht
laten we elkaar beschouwen
tot voorbij het ochtendlicht
