Denk terug aan daar
van waar we kwamen
Naar daken die nog hoger waren
Voeten grond niet konden raken
Toen mannenwangen borstels waren
Lach en traan om beurten kwamen
Je zelf kon vullen met verjaren
Naar school met blote, witte kuiten
wat roodsel, pleisters op mijn benen
Ach, veel veranderde er niet
alleen de pleisters zijn verdwenen
