Het was druk, de laatste weken. En het wordt ook weer druk.
Maar de paasvakantie is eigenlijk best rustig.
Na afgelopen verwarrende week, was ik even gaan opzien tegen de rust die eraan komt.
Een rusteloos hoofd komt niet tot rust wanneer de werkdruk vermindert.
Het blijft tollen, doorheen je lichaam. Tot aan je voeten, en er dwars door.
Tot het zich in de bodem onder je voeten graaft en er de grond voor je wegneemt.
Daarom nam ik me vanmorgen voor om dat hoofd voor de gek te houden. Door drukte te ensceneren. Gewoon keihard aan een boek werken, alsof het af moet.
Ik heb aan een boek gewerkt. Een boek voor volwassenen. Over deze olifant. En ik geloof dat het af moet (voor ik ga denken dat een boek voor volwassenen met illustraties voor kinderen een dwaas idee is).
