Enkele dagen geleden ontdekte ik de muziek van Soko. Voor iemand die niet naar de radio luistert is dat niet zo raar. Ik ontdekte haar als achtergrondmuziekje in een Youtube-video over hoe je je haar moet blonderen (omdat ik mijn haar wil blonderen).
Ik vond haar cool omdat haar Engels nog beroerder is dan het mijne. En omdat haar teksten met haken en ogen aan elkaar hangen en toch raken.
Gisteren ontdekte ik het liedje “For Marlon”, het zweefde een hele dag door mijn hoofd. Ik vond het een troostend lied. Al is dat ook een beetje vreemd. Eigenlijk gaat het lied over iemand met een drugsverslaving. Maar dat hoorde ik er niet eens in. De zin “I will be there for you” bleef zingen. Niet meer dan een verlangen om er te zijn voor anderen nu. (En het doet deugd te voelen dat anderen er ook zijn voor mij.)
’s Avonds wou ik graag zelf iets doen met dat lied. Het is een gitaarliedje, maar omdat ik geen gitaar speel paste ik daar een mouw aan.
Ik film alleen mijn orgeltje omdat ik keihard op mijn blad de tekst aflees en dat is geen zicht.
Maar ik deel het graag omdat muziek troost, en omdat we er in ieder geval voor elkaar kunnen zijn.
