Vol zand gevulde zandbak
de wereld is
een speeltijd lang
gemaakt van later spelen
in het tastbare nu.
Mijn krabben is een afspraak:
ik ben de sterkste – voel
Jouw tandafdruk een toegift:
jij mag het schepje houden.
Pas als de juf in handen klapt
voel ik het jeuken in mijn trui
en later (na de speeltijd)
dan zal ik met je trouwen.
En ook misschien met
hem en haar,
dan zijn wij fijn met velen
De wereld is een mooie plek
als elk kind zijn kansen krijgt
om zorgeloos te spelen.
