Ondertussen blijf ik verder doen op de piano, met Youtube als leermeester.
Elke week probeer ik me een nieuw liedje eigen te maken. Een lied dat ik mooi vind, dus niet alleen gemakkelijke liedjes.
Ondertussen heb ik geleerd om moeilijke liedjes makkelijk te maken. Ik begin met de makkelijke delen en probeer de moeilijke stukken van Youtube te kopiëren en te drillen. Het liedje dat ik vandaag post bevat twee stukken die me te ingewikkeld zijn. Ik leer ze wel en het lukt, maar ze klinken nog niet als muziek. Ze klinken als wiskunde op een oude typemachine. Daarom verving ik ze in dit lied voorlopig door gemakkelijke stukken. Maar ik blijf drillen, los van het liedje. Ooit lukt het dus wel, helemaal zoals het hoort.
Ondertussen ken ik dus weer een nieuw liedje. Een vereenvoudigde versie weliswaar. (Niet helemaal foutloos, want ik haat het om het filmen te herhalen. Gelukkig kan ik goed leven met een gevoel van: close enough.)
