Aanvankelijk vond ik het allemaal niet zo gemakkelijk, die accordeon. Het bezorgde me vooral veel pijn in mijn armen. Na wat oefenen dacht ik voorbarig: Ha, kijk eens aan, het is echt niet zo moeilijk! Gewoon elke dag oefenen en ik word vanzelf een primus. Daar kwam ik dan ook snel van terug, want al kon ik me er toe bewegen om elke dag te oefenen, ik oefende elke dag hetzelfde. Dat gaat niet alleen vervelen, het helpt je ook niet zo vooruit. Dus ging ik aan het experimenteren, en geraakte ik ervan overtuigd dat ik me daar wel een heel slechte accordeon had laten aansmeren. Maar ook hier hielp het om te oefenen, zelfs de klank van een kwakkelig instrument wordt beter als je minder slecht speelt.
En dus staan we hier, middenin het experiment, spelend met poppen, akkoorden en stiften. Een primus zal ik nooit worden (in niets, het zal niet in mijn bloed zitten), maar hey, wat is het leuk!
Ik maakte nog eens een filmpje met huis- tuin- en keuken grafiek. Gemakkelijk thuis te doen, of in de klas met een groep kinderen.
Dit filmpje staat trouwens ook op mijn Youbtube kanaal: https://www.youtube.com/channel/UCsp5MJUB7vyLMCa2OPMoRpg, een bonte verzameling artistieke technieken en simplistische muziekjes. Komt dat zien! En abonneer! (55 of 56 abonnees is beduidend minder lullig dan 54 abonnees)
Het boek “Dwalen” is er dus. Het is iets als een verzameling van gedichten en tekeningen, maar ook niet helemaal. Meer uitleg geef ik niet. Haal eruit wat je eruit wil halen. Voeg er je eigen fantasie aan toe, hoe meer fantasie, hoe meer vreugde.
Het boek kost 15 euro, inclusief verzending. Als je er graag één wil, stuur me dan een berichtje met je adres, dan maak ik met veel liefde een pakketje voor je klaar.
(Om één of andere reden lukt het me niet meer om foto’s te uploaden op deze website. Technisch onderlegd als ik ben, heb ik er geen idee van hoe dit komt en wat ik er aan kan doen – maar hier onder postte ik al berichten waarin het boek ook te zien is.)
Soms lukt het niet om ‘s morgens aan het werk te gaan. Dan wil ik gewoon wat aan mijn piano zitten, de ochtend spelen en een beetje prullen. Soms doe ik dat ook.
Geloof niet in mijn woorden
ik ben niet wie ik spreek
en formuleer alleen maar uit bescherming
mijn woorden zijn maar stenen
die muren willen worden
een rietveld willen zijn
rond water
En in het water leven vissen
die zonder spreken vissen zijn
Denken zij alleen aan water?
verlangen ze naar de zon die komt
en maakt de nacht ze angstig
soms
Wie luistert naar het riet
dat fluistert?
(Geloof het niet)