Laat me lopen en niet rijden
het maakt me bang om snel te zijn
En laat me dansen in de badkamer
Niets eten op een feestje
liefst eet ik thuis en wat ik ken
Laat me me vasthouden aan tekenen
Laat me gewoon zijn wie ik ben

Share and Enjoy

Blijmakende post, dit verhaal dat ik uit het Frans vertaalde (verschenen bij Uitgeverij Averbode)

Share and Enjoy

Tien jaar geleden begonnen we langzaam afscheid te nemen van mama. Dat is wat mijn aandacht van mijn werk houdt vandaag. Daarom zing ik dit lied voor haar, omdat Jojo voor mij altijd Marie-José is.

Share and Enjoy

Volgende week is het weer boekenbeurs. Dit jaar signeer ik op 31 oktober en op 11 november (http://www.boekenbeurs.be/auteur/sandrine-lambert) en ik geef een workshop op 5 november (http://creatiefschrijven.be/cursus/interactieve-lezing-boeken-schrijven-voor-kleine-en-grote-kinderen/).

Zoals elk jaar kijk ik er weer met gemengde gevoelens naartoe. Natuurlijk voel ik wel trots dat ik erbij mag zijn. Anderzijds beklemt het me ook om ergens bij te horen. Omdat er dan verwachtingen ontstaan, en ik altijd schrik heb om daar niet aan te voldoen. Dus, als ik het gevoel krijg dat ik te veel ergens bij ga horen, dan doe ik gauw wat anders.

Dat werkt niet altijd in mijn voordeel. Vaak denk ik dat ik verder zou geraken als ik gewoon de wegwijzers zou volgen. Ik zou minder vaak verdwalen. Maar het is al dwalend dat je ook nieuwe werelden ontdekt, en eigenlijk maakt dat het wel de moeite waard.

Share and Enjoy

Wij fietsen op een zinkend schip
naar feesten voor piraten
waar drinken een vermomming is
als je niet goed kan praten

Ik leerde moppen uit mijn hoofd:
twee gekken
yoghurt kuikentjes
en nonnen in de stad
als ik ze durf vertellen
dan zeg ik ook eens wat

Wij fietsen tot onder ons bed
begraven ons in anders worden
Verkleden we ons als elkaar
achter een mistgordijn
Tot we ontdekken dat we later
onszelf nog zullen zijn

Share and Enjoy

Nog niet zo lang geleden sloot ik een boekenprojectje tijdelijk af. Dat deed ik met een filmpje (en een blogje).

Nu stop ik opnieuw een boek in de koelkast. Ik vind het fijn om een begonnen project even weg te leggen om er daarna weer klaar in te zien. Maar het is ook even afscheid nemen. Dat deed ik nu opnieuw met een filmpje waarin ik de beelden toon. Speciaal hiervoor schreef ik ook een pianostukje.

Share and Enjoy

Share and Enjoy

Lief,
ik weet toch dat het leven
voor jou veel zwaarder is
dan mij
want draagt water je graten wel
het stijgen lukt je niet
Toch voel ik dat geen ander
me grager dan jij ziet

Had ik moeten proberen
dieper in zee te gaan?
Had ik het toen geweten
dan had ik het gedaan

Omdat ik je deed zinken
vroeg je me om te gaan
nooit meer terug te komen
niet in je weg te staan
me niet meer te bemoeien
Je niet meer zo te tergen door
je leven te verknoeien

Je zei het zonder kijken
ik zag alleen je rug
verdwijnen onder water
daarna niet meer terug

(Naar Tom Waits)

Share and Enjoy