Piano spelen doe ik dagelijks.
Soms, als ik moe ben, doe ik het om het in de vingers te houden.
Soms, als ik niet moe ben, doe ik het om weer nieuwe dingen te leren. Om te zoeken naar een eigen geluid.
Soms is het een uitlaatklep. Omdat de wereld me te snel draait, en te vierkant.

Share and Enjoy

Niets wijst op het verglijden van tijd
niet de zon die hoger opklimt
geen wolk die verder gaat
Alleen jouw tranen op mijn wang
En dan een eeuwigheid

Share and Enjoy

Het was één van de kleuters die ik begeleidde die graag eens op toiletpapier wou schilderen. Ik vond het geen geweldig idee, maar wou het toch ook niet zomaar afslaan. Gelukkig maar, want eigenlijk geeft het wel goed.
Wat je nodig hebt: waterverf en water, penselen, papier en toiletpapier

Opnieuw met een streepje eigen pianomuziek.

Share and Enjoy

Op de fijne blog van Kathleen Verhetsel, ontdekte ik dit stokje: http://verbeelding.org/2018/03/03/van-10-naar-1/
Het gaat erom lijstjes te maken van 10 tot 1. Ik ben dol op lijstjes! Dus vond ik het wel een leuk idee om dit ook even te doen

10 dingen over mezelf
Creatieveling
Levenslang dansles
Tattoo collector
Strabisme
Waalse roots
Fan van films van Aki Kaurismäki
1 meter 64
Moeder van twee zonen
Paniekaanvallen
Bang voor honden

9 dingen die ik leuk vind
Vrienden
Piano spelen
Zingen
schrijven
Tekenen
Dansen
Rode wijn
Boeken
Lijstjes

8 dingen die ik niet leuk vind
Lawaai
Tl-licht
Een vol agenda
Sneeuw
Als iemand lang praat, zonder pauze
Wachten aan de kassa
Naar de kapper gaan
Zware rugzakken

7 plekken waar ik graag ben
Thuis
Gitan
Trein
Boot
Engeland
Singapore
Visé

6 manieren om mijn hart te winnen
Gulzig zijn
Tegenstellingen (uitbundig en stil; zwart haar en blauwe ogen. bang maar dapper,…)
Ondernemend zijn
Stilte toelaten in een gesprek
Voluit durven zingen of dansen
Een kampvuur maken en me omarmen

5 plaatsen waar ik nog/terug heen wil
Noorwegen
India
Singapore
Visé
Lens-Saint-Remy

4 dingen waar ik niet zonder kan
Vrienden
Boeken
Leesbril
Rode wijn

3 lievelingsliedjes
Fish and bird – Tom Waits
Warrior – Aurora
Style it takes – Lou Reed en John Cale

2 wensen
Volop leven
Contact voelen met anderen

1 laatste woord
Adem

Share and Enjoy

Er zijn dingen waarvan ik vind dat ik het recht heb om ze niet te doen. Dat lijstje van dingen groeit met mijn leeftijd mee. Het gevoel dat ik erbij heb is: Op mijn respectabele leeftijd heb ik het recht om te beslissen dat ik dat niet doe.
Eén van de dingen waarvan ik al min of meer beslist had dat ik ze niet wou doen, was praten in mijn video’s. Ik maak die filmpjes dolgraag, maar vond het toch altijd wel veilig om me er een beetje anoniem in te gedragen.
Tot ik ineens merkte, als ik naar video’s van andere creatievelingen kijk, dat ik het irritant vind om niet te zien wie me iets uitlegt. Door daar op te letten, besliste ik ineens dat ik toch eens moest proberen om een beetje te praten in mijn filmpjes. O ja, ik vind mijn stem raar als ik me hoor spreken. Maar kom, wellicht is dat voor iedereen zo.
Dus, hierbij: Het eerste filmpje waarin ik spreek en waarin mijn gezicht duidelijk in beeld komt. Zonder filters of vervagen, want op mijn respectabele leeftijd heb ik het recht om er geen twintig meer uit te zien.

Share and Enjoy

We hielden van woorden
in die tijd
ze hingen aan koorden
die tussen mensen lopen
uitwisseling van dromen
Als mensen alleen dromen
van hun eigen geluk
ontstaan benarde knopen
en gaan de woorden stuk

Share and Enjoy

Hij staart naar plaatsen naast het raam
Wat houdt hij van de regelmaat
van lijnen recht op het behang
Een stap zetten in grillig zijn
doet hem meteen verkleinen
het beetje aanleg dat hij heeft
onmiddellijk verdwijnen

Hij maakt zijn kleine kunnen sterk
door zich ernaar te richten
Eet nu spaghetti ongekookt
schrijft tricolon gedichten
Kijkt naar de lijst en adoreert
is blind voor schilderingen
Nu hij daarin berusten kan

ontdekt hij zoveel
mooie dingen

Share and Enjoy

Ik schrijf nog maar zelden zomaar een blogje. Wellicht ben ik niet de enige, er wordt gewoon minder geblogd. Daar is niet echt iets mis mee, maar als ik nog eens af en toe tijd neem om vroegere blogjes te lezen, voel ik heimwee.

Het was fijn om stil te staan bij kleine dingen. Om die net iets groter te maken. Of om iets groots juist kleiner te maken. Een beetje poëzie toe te voegen aan het dagelijks leven.
Ik schrijf nog steeds dagboeken. Ik maak nog steeds groter en ik maak ook nog altijd kleiner. Maar ik doe het met minder zorg.

Bij deze neem ik me niet voor om weer vaker te bloggen. Er is al zoveel dat ik me voornam. Maar vandaag had ik zin om de drie eerste zonnestralen van de lente samen te nemen en er een klein stukje van te vlechten.

Share and Enjoy

Een rustige zondag. Ik maakte nog eens een video met een eenvoudig illustratief techniekje.
Ik hou ervan om deze video’s te maken. De combinatie van iets beeldends, het monteren van zo’n filmpje en het bedenken van een stukje muziek dat erbij past, vind ik heerlijk.

Mag ik je vragen om op mijn kanaal te abonneren? Om regelmatig nieuwe filmpjes te zien, of gewoon om mij plezier te doen en te steunen Dankjewel!

Share and Enjoy

Tijdens haar wandeling kwam Antonia ook terecht op het bruisende platform Leuven Leest. Dankjewel Hilde Devoghel voor het aangenaam gesprek en dit fijne stuk: https://www.leuvenleest.be/uitgelicht/gesprek-met-sandrine-lambert

(Als je graag een boekje wil, geef me een seintje!)

Antonia, gisteren nog in Singapore, vandaag op Leuven Leest.

Share and Enjoy