Hoor je hoe de adem van de aarde
naar ons roept
met ons slaapt
naar ons fluistert
hoor je soms haar huilen ook
wanneer niemand
echt luistert

Share and Enjoy

Op een dag waren de vogelmensen daar
omdat ze lam werden van angsten
hadden kwetsbaarheid en liefde voor het leven
ze veerkracht, moed en vleugels teruggegeven
het hoofd verpakt in wolken naar nieuwe horizonten
om zich te warmen aan de armen van de bomen
en waar inzicht als rivieren in zeeën samenkomen

Share and Enjoy

Mijn schetsboeken van de afgelopen maand, met muzikale begeleiding van mijn speelgoedpiano in een poging tot meerstemmigheid in mijn eentje (het liedje is Evelyn Evelyn van de legendarische Evelyn Evelyn)

Share and Enjoy

Sliepen we schoon, strak opgemaakt
in veel te grote bedden
waarin een kind zijn droom verliest
zo uitgeblust volwassen wordt
vermoeid, onzichtbaar dorstig
en stilaan ongelovig ook
dat al die vogels levend zijn
geen stippels in de lucht
Maar nu we elkaar wakker strelen
wachten we op elkaar
gaan samen naar hoe later was
verlaten zware kamerdeuren
om te gaan slapen in het gras

Share and Enjoy

Ik wil niemand overstelpen met content, goede raad en extra leerstof. Ik ga er niet vanuit dat iedereen zich nu te pletter verveelt en zodoende zit te wachten op mijn lesjes. Maar ook ik probeer nu dingen te doen en te maken die ik zelf boeiend vind, waar ik anders geen tijd voor heb.

Het duurt lang, deze periode. Ik hoor mensen die gek worden, ik hoor mensen die het zalig vinden en ik hoor mensen daartussenin. Zelf zwier ik heen en weer. Natuurlijk vind ik het fijn om wat meer tijd te hebben en om rustige wandelingen te kunnen maken. En ik zit in de luxe positie niets tekort te komen en gezond te zijn. Maar niet kunnen doen en laten wat je wil, afgesloten zijn van je vrienden: wat een terreur! Soms maakt het me gek, ik ben een sociaal dier. Ik wil achter de anderen rennen, tegen elkaar liggen en likjes geven. (En ik bedenk ook: Wat doen wij dieren al decennia lang aan?)

Maar ondertussen gewoon een filmpje:

Share and Enjoy

Ik leerde mijn pop wat schrijven en piano spelen, daarna schreef ze zelf dit liedje.

Share and Enjoy

Wat maakt het bijtend om te blijven
vanwaar de hunker en de drang
om verder van ons weg te lopen
maakt ons eigen zijn ons bang
Vanwaar het zoeken naar die armen
op een scherm, in een glas wijn
om onszelf in te verliezen
zelfs als ze denkbeeldig zijn
Is dit voorbijgaand en kortstondig
geen ketting of gevangenis
dit is alleen dat beetje moeilijk
dat aanvoelen van een gemis

Share and Enjoy

Loop ik
gevangen in mijn kleren
tot ik reikhalzend uitkijk
naar een land nog ver verscholen
dat opduikt in de mist
Ook ik ben nu de herfst in mij
alleen onder de grond
gewikkeld in mijn ongeduld
verlangend naar wat komt
Als zaad dat er alleen maar is
om wat het worden kan
De druiven die gekneusd gaan gisten
tot het morgen alweer later is,
dan drinken wij er samen van

Share and Enjoy

Dit filmpje maakte ik op vraag van Artforum: https://www.artforum.be/, een organisatie die kunst brengt naar kinderen en jongeren. Voor hen ben ik al enkele jaren freelancer, en dat gaf me al zo’n mooie momenten.
Het is niet makkelijk allemaal, en elkaar proberen recht te houden met filmpjes, helpt alleen maar een beetje. Maar het is ook wel goed dat we tenminste proberen om elkaar een beetje te helpen.

Share and Enjoy

We proberen er voorlopig maar even aan te wennen, we passen ons aan, verplaatsen meubels in ons huis, zoeken naar zingeving, naar nieuwe manieren van communiceren, naar inspiratie, ondanks alles, en naar activiteiten om de kinderen bezig te houden.

Als deze filmpjes je een beetje kunnen helpen om je kinderen bezig te houden, dan is dat voor mij een beetje zingeving.

Share and Enjoy